Wandelgedicht

Het wandelgedicht in de Graaf Florisstraat is een uniek bewonersinitiatief en past bij kunstprojecten zoals Beukelsblauw aan de Beukelsdijk (een tijdelijk project en dus helaas al weer weg) en het fotoproject dat in 2003 de straat sierde. Het gedicht werd op 17 juni 2005 “geopend” met champagne en een gezamenlijke leeswandeling langs het gedicht. Voor de kinderen was er een quiz. Dit alles aan de vooravond van Poetry International 2005.

Graaf Florisstraat
(gedicht: Maret van Hagen)

Mijn Surinaamse buurvrouw staat
nors en stom gevangen
in de deuropening;
haar Spanjaard spuit
het heimwee van de stoep,
zijn slippers geven
zuigende afscheidszoenen.

De boog van machtige platanen
is het mooist
vanaf de Heemraadssingel.

Alleen vanaf die kant fiets ik
het blikveld in
van een verdwaalde Chinees
die zijn hand opsteekt
en in mij duidelijk
een mens herkent.
Vaarwel noch groet,
een pal die op- en neergaat.

Wie zo rijdt aanvaardt
zijn terugreis in de tijd,
de dag raakt om,
hier kom ik thuis.